چهار شنبه کاری اهمیت شخصیت شناسی

موضوع شخصیت ­شناسی و خودشناسی از مفاهیمی است که همیشه تازگی داشته و برای همه جذابه. اما تا به حال فکر کردید که چرا همه ما نسبت به این مباحث شوق زیادی داریم؟ حتی خیلی از ما که حوصله مطالعه نداریم باز هم نسبت به خوندن این مطالب مشتاقیم و نمی­تونیم بی­تفاوت از کنارش بگذریم.

در طول قرن ها بر روی این کره خاکی انسان­های متفاوتی اومدند و رفتند. آدم­هایی که شاید خیلی وقت­ها به نظر شبیه هم باشند اما تفاوت­های عمیقی در عین شباهت با هم دارند. کسانی که مطمئناً در بره ه­ایی از زندگی دچار این سردرگمی شدند که کی هستند و قراره کی باشند؟!

شاید خیلی­هامون فکر کنیم خودمون رو می­شناسیم اما حتماً تجربه این رو داشتید که بر حسب یک اتفاق در یک موقعیت جدید قرار گرفتید و از پس کارهایی براومدید که هیچ وقت حتی فکرش رو هم نمی­کردید روزی تجربه ­شون کنید؛ اون هم با موفقیت!!

اینجاست که مشخص می­شه شخصیت پیچیده ما غالباً برای خودمون هم ناشناخته است و از استعدادهامون اطلاع درستی نداریم.

لذت کشف ناشناخته­ ها، کند و کاو و تلاش برای روشن کردن نقاط تاریک درون خود، باعث می­شه این قبیل موضوعات همواره از تازگی و جذابیت بالایی برخوردار باشند.

همونطور که می­دونیم خودشناسی انقدر اهمیت داره که اون رو راه رسیدن به خداشناسی دونستند.

با این مقدمه می­خواهیم بریم سراغ اینکه برای انتخاب­های مهم زندگی مثل انتخاب رشته تحصیلی، انتخاب شغل و در یک کلام برای ساختن آینده­ مون چقدر مهمه که خود و شخصیتمون رو درست بشناسیم.

چطور شخصیتم رو بشناسم؟

قبل از هر چیز باید بگیم که شناخت شخصیت هم مثل هر کار سخت دیگه توی این دنیا، چیزی نیست که یک شبه حاصل بشه. رسیدن به شناخت صحیح از خود نیاز به این داره که همواره درباره خودمون و علت رفتارهامون تفکر کنیم. اما مسلماً برای این کار هم راه­هایی وجود داره که ما رو با سرعت بیشتری به مقصد می­رسونه.

1. به سراغ خبره ­ها برید

اولین و بهترین راه برای شناختن تیپ شخصیتی اینه که پای صحبت کسانی بنشینیم که به تیپ شخصیتی خودشون آگاهند. این افراد درباره نگرش­ها، علائق، عواطف و احساسات خودشون در زمینه ­های مختلف زندگی صحبت می­کنند و ما می­تونیم نقاط اشتراک و افتراق خودمون رو با اونها بسنجیم. می­تونیم تا حد زیادی متوجه بشیم که با تیپ شخصیتی اونها احساس نزدیکی می­کنیم و درکشون می­کنیم یا اینکه به لحاظ شخصیتی در فاصله دوری از اونها قرار داریم. مشکلی که در این راه وجود داره پیدا کردن آدم­هایی است که به خوبی نسبت به خود شناخت دارند. شرکت کردن در کلاس­های شخصیت­ شناسی که افراد با تیپ­ های شخصیتی مشخص ویژگی­های خودشون رو برای دیگران شرح می­دند می­تونه ما رو در معرض ارتباط با اونها قرار بده. این روش نسبت به سایر روش­ها شناخت عمیق­تر و صحیح­تری رو برای ما به دنبال داره؛ چرا که نقش مربی در این کلاس­ها اینه که به ما کمک کنه تا بدون ترس از قضاوت شدن به وسیله دیگران، ویژگی­های خودمون رو شرح بدیم و از تظاهر و نقش بازی کردن! دور بشیم.

2. تست­های شخصیت رو امتحان کنید

راه دیگه­ ای که می­تونه تا حد قابل قبولی به شناخت ما از شخصیتمون کمک کنه، انجام تست­های مختلف روان­شناسی و شخصیت شناسی است که این روزها به راحتی در دسترس همگان قرار داره. تست­های مختلفی در این زمینه وجود داره که از جمله اونها می­شه به تست شخصیت­ شناسی MBTI، تست شخصیت شناسی هالند، تست هوش چندگانه و ... اشاره کرد. هر کدوم از این تست­ها شخصیت شما رو از زوایای مختلف مورد بررسی قرار می­دند.

توجه! ... توجه!                                  

هیچ یک از تیپ­های شخصیتی بر دیگری برتری ندارند، بلکه هر کدوم دارای نقاط ضعف و قوت خاص خود هستند. بنابراین شناخت ما از تیپ شخصیتی خود به ما کمک می­کنه تا بر نقاط قوت تمرکز کرده و نقاط ضعف رو تا حد امکان رفع کنیم.

3. از خودتون بنویسید!

شاید خیلی از ما قدرت اعجاب­ انگیز کلمات رو باور نداشته باشیم. اما پیشنهاد ما اینه که حداقل یه بار امتحان کنید؛ مطمئن باشید چیزی رو از دست نمی­دید. نکته مهم در نوشتن اینه که راحت، بی ­تعارف و بدون ترس بنویسید. می­تونید بعد از نوشتن، کاغذ رو پاره کنید، بسوزونید یا به هر نحوی نابودش کنید! تا نگرانی خونده شدن اون رو توسط دیگران نداشته باشید. وقتی شروع به نوشتن می ­کنید متوجه می­شید خیلی چیزها رو درباره خودتون نمی­دونید و این شما رو وادار می­کنه بیشتر و عمیق­تر به خودتون فکر کنید. شاید بپرسید از چی باید بنویسم؟ هیچ جواب مشخصی برای این سوال وجود نداره. ذهنتون رو آزاد بذارید و اجازه بدید قلم روی کاغذ روان و راحت حرکت کنه. سخت ­ترین قدم برای انجام هر کار، اولین قدمه. پس اگر در شروع نمی­تونید مطالب رو از ذهن روی کاغذ پیاده کنید ناامید نشید. برای اینکه در نوشتن به شما کمک کنیم پیشنهاد می­کنیم درباره خودتون به این سوالات جواب بدید:

• به چه چیزهایی علاقه دارید؟
• از چه چیزهایی متنفر یا بیزارید؟
• از تجربه کردن چه چیزهایی ترس دارید؟ بزرگترین ترستون چیه؟
• درباره خودتون به چه چیزهایی افتخار می­کنید؟ بزرگترین افتخارتون چیه؟
• نسبت به آدمی که در گذشته بودید چه تغییراتی داشتید؟ به نظر خودتون این تغییرات مثبت بوده یا منفی؟

و هزار و یک سوال دیگه که میشه به لیست بالا اضافه کرد...

نکته

یکی از دلایل اصلی اینکه نوشتن برای خیلی از ما سخته اینه که تمایل داریم درست، اصولی، زیبا، آرمان­گرایانه و حتی گاهی پرطمطراق! بنویسیم. اما باید بپذیریم که وقتی درباره خودمون می­نویسیم هر چه ساده ­تر، راحت ­تر و صادقانه ­تر بنویسیم، سریع ­تر و صحیح ­تر نتیجه می­گیریم. بنابراین، از نوشتن کوچکترین و بی ­اهمیت ­ترین چیزها هم غافل نشید و از نحوه نوشتن خودتون خجالت نکشید. قبول کنید که این نوشته ­ها قراره از ذهن شما روی کاغذ بیاد فقط و فقط برای اینکه فضای ذهن خلوت بشه و به شناخت درست برسه.

شناخت شخصیت و انتخاب­های مهم زندگی

شخصیت و دوران کودکی

می­دونیم پایه شخصیت فرد تا سن هفت سالگی شکل می­گیره و این نشون دهنده دوران فوق ­العاده بااهمیت کودکیه که متاسفانه خیلی از والدین متوجه این اهمیت نیستند و به دلیل مشغله­ های زندگی از کودک خودشون دور شدند؛ اون هم در روزهای حساسی که کودک تلاش می­کنه با دنیای پر از هیاهو ارتباط بگیره و همواره مشغول امتحان کردن راه­ های جدید، تجربه کردن، گرفتن بازخورد و یادگیریه.

والدین باید بپذیرند که رفتارهای اونها خواه ناخواه تاثیر مستقیم بر شکل­ گیری شخصیت کودک داره. عکس­ العمل والدین وقتی رفتار نادرستی از کودک می­ بینند، نوع تشویق کردن کودک زمانی که به موفقیتی دست پیدا می­کنه، نحوه برخورد اونها با موانع و مسائلی که کودک رو درگیر می­کنه، بایدها و نبایدهایی که در مسیر رشد به کودک منتقل می­شه، همه و همه دست به دست هم داده و به مرور زمان بخش­های مختلف شخصیت کودک رو شکل می­ده.

هرچند مقوله وراثت در شکل­ گیری شخصیت فرد تأثیر غیرقابل انکاری داره و میشه گفت یک عامل نسبتاً غیرقابل کنترل محسوب میشه اما محیط هم به عنوان یک عامل مهم، تأثیر بسزایی در این فرایند داره که تا حد زیادی قابل کنترله. بنابراین والدین باید با ایجاد محیطی امن و مناسب و همچنین با کسب آگاهی در زمینه انواع تیپ ­های شخصیتی و نحوه شکل­ گیری اونها، کودک رو از آسیب­های شخصیتی و روانی حفظ کنند. چرا که هر یک از رفتارهای اشتباه اونها می­تونه در آینده به صورت بیماری­ها و مسائل روحی روانی از جمله خشم، اضطراب، وسواس، ترس، عدم اعتماد به نفس، عدم عزت نفس و ... در کودک بروز کنه. اینجاست که وقتی به بررسی عمیق شخصیت خودمون می­پردازیم، در ریشه­ یابی هر یک از رفتارهامون ممکنه به جایی در دوران کودکی برسیم.

شخصیت و انتخاب رشته تحصیلی

بدون شک یکی از انتخاب­ های مهم و تعیین ­کننده در زندگی ما، انتخاب رشته تحصیلی و دانشگاهی است که اگه نسبت به اون بی ­توجه باشیم ممکنه بهترین سال­های عمرمون رو صرف رشته ­ای کنیم که اصلاً با شخصیت ما سازگاری نداره و ما وقتی با این واقعیت مواجه می­شیم که برای جبران ممکنه دیر شده باشه.

درسته که سازگاری تحصیلات ما با علایقمون منجر به رضایت بیشتر و در نتیجه موفقیت ما خواهد شد، اما در انتخاب رشته تحصیلی علاوه بر توجه به علائق باید به توانایی­ ها و مهارت­های ذاتی خودمون هم توجه کنیم. این یعنی شاید ما به تحصیل در رشته ­ای علاقه­ مند باشیم اما موفقیت در اون رشته مستلزم داشتن توانایی­ های جسمی و روحی خاصی هست که باید از وجود اونها در خودمون مطمئن بشیم. باید بدونیم که هر کدوم از رشته ­های تحصیلی نیازمند چه مهارت­هایی است. بعضی رشته­ ها مهارت­های فنی و عملی رو می­ طلبند، بعضی مهارت­های ارتباطی و برخی دیگه مهارت­های ذهنی.

به مرور که دوران کودکی رو پشت سر می­گذاریم و بزرگ و بزرگ­تر میشیم، تصمیم ­ها و دوراهی های زندگی هم پیچیده ­تر و دشوارتر میشه. انتخاب­ های مبتنی بر شناخت خود نه تنها ما رو از حسرت و پشیمانی نجات میده بلکه منجر به پیشرفت تحصیلی بیشتر، پیشرفت شغلی ملموس ­تر، فعالیت موثرتر، خلاقیت بالاتر، ثبات روانی و عاطفی دلپذیرتر و توسعه فردی محسوس­تر خواهد شد.

شخصیت و انتخاب شغل

همه ما دوران تحصیل رو با تلخی­ها و شیرینی­ هاش پشت سر می­گذاریم به امید اینکه بعد از دوران فراغت از تحصیل در شغلی که متناسب با دانش و مهارت و آموزه­ های علمی ماست مشغول به کار بشیم. اما وقتی با واقعیت دنیای کار مواجه می­شیم اهمیت انتخاب مبتنی بر شناخت از خود و مهارت­هامون رو متوجه می­شیم.

بهتر نبود زمانی که در دبیرستان انتخاب رشته می­کردیم با دقت بیشتری به خود و علایق و توانایی ­هامون توجه می­کردیم؟ و یا حتی برگردیم به دوران کودکی که اگر استعدادهامون به درستی کشف می­شد شاید شروع یک رشته ورزشی یا هنری موفقیت­های خیلی بیشتری رو برامون به ارمغان میاورد.

شغل­ های مختلف هم مانند رشته ­های تحصیلی هر کدوم ویژگی­های خاصی رو می­ طلبند. آیا نوع شغل بیشتر نیاز به فعالیت­های ذهنی داره یا فعالیت­های عملی؟ آیا محیط شغل یک محیط شلوغ و پر ارتباط است یا محیطی خلوت و ساکت؟ آیا سرعت عمل در تصمیمات مربوط به اون شغل اهمیت بیشتری داره یا دقت و احتیاط؟ آیا فعالیت ­های شغل به صورت فردی انجام می­شه یا گروهی؟ و مسائل بسیاری که باید هنگام انتخاب شغل از تطابق اونها با ویژگی­های ذاتی و درونی خودمون اطمینان حاصل کنیم تا از موقعیت شغلی خود رضایت داشته باشیم و در نتیجه این رضایت روز به روز موفق­ تر باشیم.

یادمون نره هر کدوم از ما هم منحصر به فردیم؛ یعنی یک ویژگی، یک استعداد، یک توانایی یا مهارت در ما وجود داره که ما رو از سایرین متمایز می­کنه؛ و این یعنی اگر به درستی متوجه تمایز خودمون با دیگران بشیم می­تونیم با سرمایه­گذاری صحیح زمان و هزینه به نقطه­ای برسیم که شاید فقط در رویاهامون تصور می­کردیم.

بنابراین اگر در معرض انتخاب ­های مهم زندگی هستید بهتره با صرف وقت کافی برای شناخت درست توانایی­ های بالقوه و بالفعل خود تصمیم ­هایی بگیرید که امکان موفقیت رو براتون چندین برابر می­کنه.

از اساتید خبره استاد سلام در حوزه مشاور تحصیلی، تدریس خصوصی برای استعداد سنجی فرزندانتان کمک بگیرید. مجموعه 30 هزار نفری اساتید استاد سلام در کنار شما هستند تا در زمینه های مختلف تحصیلی به فرزندان شما کمک کنند تا نیازهای آموزشی آن ها را برطرف کنند. 

می خوام تدریس خصوصی کنم 

در مطلب میخوام تدریس خصوصی کنم، قصد داریم برای شروع تدریس خصوصی، معلم خوب بودن و خوب شروع کردن و ادامه مسیر، شما را قدم به قدم راهنمایی کنیم
گاه و بی گاه افرد مختلف با رتیه های خوب کنکور با ما تماس میگیرند که می خوام تدریس خصوصی کنم این صحبت ها در واقع پاسخ به همین سوال میخوام تدریس خصوصی کنم هستش

در ابتدا، باید برگردیم به دوران مدرسه شما، همان مراحلی که خوب درس می خواندید و هم شاگردی ها از شما سوال میکردن، خوب می تونستید جواب بدین؟ اونجا در واقع برای جواب گفتن به تدریس خصوصی شاگرد کناریتون، توانایی خوب تفهیم کردن در واقع تدریس رو داشتین؟ آیا همکلاسی ها می آمدند و از شما سوال می کردن چون بلدین خوب توضیح بدین؟ یکی از موارد مهم خوب تفهیم کردن اینه که اول خود شما خوب مطلب را فهمیده باشید....
حالا مطلبی را که خوب فهمیدین را باید بتوانید به زبان ساده و ادبیاتی که برای هر کسی قابل فهم باشد، شمرده و صبورانه توضیح دهید
باید بپذیرید که افراد قدرت گیرایی مختلف دارند، برخی افراد خودشان باید ابتدا خوب بفهمند و با زبان خودشان در تمرین ها برای خود بیشتر توضیح دهند، شاید بلند بلند
برخی افراد قدرت گیرایی سریع دارند و نیاز به توضیح زیاد نیست و از توضیح زیاد خسته میشوند و ممکن است از تدریس شما رضایت کامل را نداشته باشند، پس ابتدا باید کمی میزان گیرایی طرفتان را بسنجید:
در مرحله اول باید با جمله های کوتاه وسریع یاد بدهید تا متوجه بشوید چه میزان لازم است تا او متوجه شود و کم کم با به دست آمدن این زمان زود کنترل جلسه تدریس خصوصی را دست خود بگیرید.
حالا ما فرض ابتدایی را میگذاریم بر این که شما می توانید پس باید برای خودتان مسجل شود، به اطرافیان بدون اینکه مبلغی درخواست کنید، درس بدهید، با این تجربه های کوتاه تدریس خصوصی نوع کشش و گیرایی افراد بهتر دستتان می آید.
کار نیکو کردن از پر کردن است.

مرحله اول (آمادگی شخصی):
باید به چندین شاگرد بدون اینکه مبلغی درخواست کنید درس بدهید و میزان رضایتشان را جویا شوید، مطمئن بشوید که شاگرد مطلب را یاد گرفته، لازم نیست دقیقا از لفظ امتحان استفاده کنید اما برای تست خودتان و درستی مسیر تدریس یک امتحان کوتاه از شاگرد با مثالی شبیه آنکه حل کرده اید و تدریس داشتید از او بگیرید و اورا برای حل مسئله آزاد بگذارید، اگر خوب مسیر حل مسئله را پیش برد پس اینجا اولین امتیاز مثبت را برای مهارت یاد دادن به خود بدهید.
(به دلیل تفاوتهای سرعت یادگیری باید با چند شاگرد از اطرافیان و همشاگردی ها و اقوام و دوستان و آشنایان همین مسیر را بروید تا مطمئن شوید، وقتی از شخصی پولی بابت تدریس دریافت نکنید، بهتر هم میتوانید برای رفع نواقص خود پیش قدم شوید و بدانید که در حال امتحان و کسب تجربه هستید)

مرحله دوم (کسب تجربه پولی):

ادامه مطلب

سیل نوروز 98 و آموزه های ما

روزها فکر من این است و همه شب سخنم.. که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
باید امروز برای اولین مرتبه که در سال 98 می نوسیم تبریک سال نو را بگویم و آرزوهای سعادتمندی کنم اما ...
باران می بارد، سیل نوروز 98 مگر برای باران اینهمه شعر نگفته ایم، مگر باران نعمت نیست، مگر نه اینکه دیگر کورسو امیدی هم نباید از دولت و حکومت داشت؟ چرا باز همیشه انتظار داریم که دولت باید چنان کند؟ ما خودمان برای خودمان چه می کنیم؟ چقدر به حال دل خویش می اندیشیم؟ چقدر در این بارش سیل 98 فقط پست های تلگرام و اینستاگرام و توییتر جابجا کرده ایم بدون اینکه عمیق تر اندیشه کنیم، لازم نیست باز در این جریان فکر بارش و سیل باشیم... واقعن لازم نیست...
هر شب از رسانه های خارجی همه خارج رفته ها از خشکی ایران می گویند و تحقیقات می کنند و خدا بزرگ تر است... باران اینچنین می بارد، ما به دستورات اخبار برای خارج نشدن گوش نمی کنیم و از خانه بیرون می زنیم، می دانم هزاران جمله در ذهنتان هست اما فقط به وظیفه خودتان بیاندیشید در این لحظه که در خانه بمانید در این بارش....
همین حالا که این متن را مینویسم باران شدید می بارد و از دیروز بارها گفته اند که خطر سیلاب هست! اما فیلم از همان کرج و همین شمال شهر می آید که مردم باز بیرون از خانه هستند باز با ماشین های ناامن بیرون در خطر سیلاب می خندیم و فیلم میگیریم و تا دچارش نشویم فقط از دیگران ایراد میگیریم و فکر می کنم مرگ برای همسایه است، از وقتی پدرم چشم فرو بست این جمله مرگ فقط برای همسایه نیست را با همه وجودم درک کردم با همه سلول هایم.
باید خودمان را برای گرفتن عاقلانه ترین تصمیم ها در این مواقع آماده کنیم، همیشه در این مواقع تصمیم گیری سخت است، همه ما فیلم سیل زیاد دیده ایم!

اما تصمیم در هنگام سیل وقتی داخل ماشین هستی و جاری میشوی .... چه باید کرد.... چگونه.... 

فقط همین روزها دیگر از همه بیرونیها قطع امید کنیم به همین سادگی 

1.  قطع امید کامل از همه اطرافیان
2. اعتقاد به شخص خویشتن فقط و فقط خودم (البته خودم هم برای بهروزی خودم تلاش و برنامه ریزی می کنم و هم برای اطرافیانم تا جایی که از دستم بر آید: برای اطرافیان بدون هیچ توقعی)
3. در تمامی فلسفه و ادیان و مطالعات انسانی، از انسان به عنوان یک موجود اجتماعی یاد شده است، فردیت معنا ندارد اما هر فرد و هر عضو جامعه باید خویش را بسازد، با خانواده وفاداری و مدارا کند، اجتماع های کوچک تشکیل دهد تا بتواند در مسیر سعادتمندی پیش رود
4. نسخه نویسی برای دیگران را فراموش کنیم
   اینقدر نگوییم، چرا فلان مدیر فلان عکس العمل را نشان داده ابتدا خودمان همه کارهای خودمان را مطمئن باشیم که در هر سمتی و هر مسئولیتی حتی به عنوان یک شاگرد و یا یک معلم کاملا درست انجام میدهیم، از درشت گویی های بی نتیجه پر هیز کنیم، شاید اگر ما هم کفش آن مدیر و آن شخص را می پوشیدیم بنا بر هزارو یک اتفاق بیرونی همان گونه عمل می کردیم که ایشان عمل می کنند! اما باید درست کرداری را در هر نقطه از تصمیم گیریها و تحرکاتمان مد نظر داشته باشیم و به رفاه اجتماعی بیاندیشیم
5. دوراندیشی و برنامه ریزی شخصی را ابتدا برای شخص خودمان و سپس برای رفاه اجتماعی در هر موردی در نظر داشته باشیم، وقتی در جریان یک اتفاق هستیم باید به دستورالعمل های سازمان های برنامه ریز توجه کنیم و حرکات شخصی کمکی در رفاه آن لحظه نخواهند کرد، با دوراندیشی هم برای خود برنامه های مدون برای رسیدن به هدف خواهیم ریخت و هم تکلیف زمان هم اکنون ما مشخص است، کارهای کوچک و موثر گاهی بهترین عکس العمل ها هستند، مداوت در انجام این کارها بدون تصمیم گیری احساسی مهمترین عوامل پیش برنده تصمیمات بزرگ /اینده ماست
6. تفکر کنیم از حس های بینایی و شنوایی و لامسه و جسمانی از هم اینها بالاتر قوه و حس تفکر است، عقل هر انسان وقتی در اوج خود قرار دارد که به وظیفه اصلی خود یعنی تفکر بپردازد، باید به اصول و پیشرفت و خویشتن به خوبی تفکر کنیم.

حالا ما اینجا از استاد سلام در حین تماشای ناخوشی ها فقط می توانیم نکات اصلی و بنیادی را که آموخته ایم با شما هم به اشتراک بگذاریم و بگوییم کنار شما، معلم یا شاگردان از هر کجا هستیم تا یا در کلاس آنلاین یا برای تدریس خصوصی و معلم خصوصی به هر نتیجه درستی در موقع مقتضی برسید.
هم اکنون در همین سیل هم می توانید کلاسهای مختلف را با معلم های ما به صورت تدریس خصوصی حضوری یا آنلاین بگیرید و پشتیبانی ما را دارید تا زمانی که اینترنت ها برقرار باشد:
تدریس خصوصی ریاضی، تدریس خصوصی زبان، تدریس خصوصی زبان آلمانی، تدریس خصوصی آنلاین در هر کجای دنیا برای فارسی زبانان.
موفق و سلامت باشید